“Iedereen zegt dat ik hier zo mooi woon”, zegt mevrouw Gerda van Huet. “En dat is ook zo, zeker als het zonnetje lekker naar binnen schijnt. Ik zit vrij en heb een mooi uitzicht. Er zijn altijd wel wandelaars te zien. Zo’n levendig beeld is fijn.” Na een knieoperatie moest mevrouw Van Huet vijf maanden revalideren in het revalidatiecentrum in Terborg. “Van daaruit ben ik hier naar woonzorgcentrum De Schuylenburgh in Silvolde verhuisd. Het was wel even slikken dat ik na de operatie niet meer terug naar huis kon, maar ik ben nu goed gewend en ik woon hier met plezier. Zeker ook dankzij de goede zorg en begeleiding door de mensen van Azora. Ik doe wat ik zelf kan en krijg ondersteuning bij de dingen die ik niet meer kan.”
“Ik ben nog goed bij en wil me zo lang mogelijk zelf kunnen redden. Gelukkig kan dat hier met de zorg van Azora.”
“Ik woon hier nu sinds november 2023, de 28ste om precies te zijn”, zegt mevrouw. “De afgelopen jaren waren best heftig. Na een knieoperatie in juni 2023 kon ik niet meer lopen. Daarnaast ben ik begin van dit jaar geopereerd aan een sarcoom, een vorm van huidkanker in mijn bovenarm. Mijn huid was verbrand van de bestralingen. Het was een geluk dat ik hier woon, want de brandwond hebben ze perfect behandeld. Ik ben heel blij dat ik zo’n goede verzorging krijg.”
Nooit meer lopen
“Nadat we ons huis verkochten in 2020, verhuisde ik naar een appartement aan de Pavordskamp in Gendringen”, blikt mevrouw terug. “Mijn knie werd steeds pijnlijker en na een verwijzing van de huisarts kwam ik in het ziekenhuis terecht. Daar kreeg ik allerlei vooronderzoeken. Ik had geluk! De weg voor een operatie was vrij. Helaas belandde ik daarna op een wachtlijst en duurde het vijf maanden voordat ik werd geopereerd.” Gedurende de wachttijd ging mevrouw aanvankelijk nog met de rollator naar de winkel. “Gaandeweg ging het slechter met mijn knie. Ik kon steeds slechter lopen en op een gegeven moment kon ik -ondanks extra pijnstilling- helemaal niet meer lopen. Gelukkig kreeg ik toen de zorg die ik nodig had van Azora Zorg Thuis Gendringen tot de dag van de operatie. De operatie verliep prima, maar al snel bleek dat ik een grote en twee kleine botbreuken onder de knie had. Er werd me toen al verteld dat ik waarschijnlijk nooit meer zou kunnen lopen. Ik dacht nog ‘het valt vast mee’, maar dat was niet zo.”
Ik doe wat ik kan
“Na vijf maanden revalidatie bij Antonia was het duidelijk. Ik kon niet meer terug naar huis, dat was een hard bericht. Er was een plek voor me vrij bij de Schuylenburg in Silvolde. In plaats van dat ik blij was, vond ik het helemaal niet leuk om weg te gaan uit Terborg. Ik had het daar best naar mijn zin. Het was een revalidatie-afdeling, dus ik moest gaan. Toen er daarna een plek vrij kwam bij De Oevelgunne, zag ik er tegenop om wéér te verhuizen. Weer allemaal nieuwe mensen, andere gezichten, andere namen. Inmiddels had ik de mensen en de medewerkers hier leren kennen en besloot ik om te blijven in Silvolde. En nu woon ik hier met plezier. Ik doe wat ik zelf kan. Nadat de zorg mij heeft ondersteund in de ochtend, maak ik zelfstandig mijn ontbijt klaar in mijn appartement. Ik kan dat net zo laat of vroeg doen als ik wil. Ik ben dan niet tijdgebonden. Ik kook een eitje in mijn eierkoker als ik daar zin in heb, drink koffie terwijl ik een puzzeltje leg, bezig ben op de iPad of de krant lees. Het houdt me fit en zo houd ik de regie over mijn leven. Er zijn elke dag activiteiten waar je aan mee kunt doen. Ik kies zelf wanneer ik deel wil nemen.”
Goede herinneringen
Mevrouw Van Huet kwam al eerder in aanraking met de zorg van Azora. “Toen mijn man elf jaar geleden ziek werd, kon hij met ondersteuning van Azora thuis blijven wonen. Daar heb ik goede herinneringen aan. Thuis kon ik nog eens iets lekkers voor hem koken. Dat vond ik zo fijn. Dat is inmiddels elf jaar geleden en sindsdien heb ik steeds meer mensen om me heen verloren. Wat dat betreft ben ik blij dat mijn jongere zus nog leeft en we samen over veel dingen van vroeger kunnen praten. We beeldbellen elke week. De iPad vind ik echt een aanwinst. Op de gekste tijden schiet je soms wat te binnen en denk je ‘hoe was het ook alweer?’ en dan is het heel fijn dat je dan nog iemand hebt om daarover te praten”, zegt mevrouw.
Behaaglijk en gezellig
Mevrouw Van Huet is tevreden in haar behaaglijke en gezellige appartement. “Ik woon zelfstandig en de medewerkers van Azora helpen me ’s nachts uit bed als ik naar het toilet moet. ’s Ochtends word ik gewassen en als ik een keer uit ga, geef ik dat de dag van tevoren door en daar wordt dan rekening mee gehouden. Vaak doe ik mee aan een van de vele activiteiten die hier worden georganiseerd. Bloemschikken, bakken en muziek maken vind ik leuk. Er zijn heel veel vrijwilligers die zich inzetten voor ons. Soms gaan we een rondje lopen of samen een ijsje eten of koffie drinken in Terborg. Voor warm eten hoef ik niet te zorgen, ik eet samen met de andere bewoners. Mijn kinderen wonen in de buurt en ook de zorgmedewerkers hebben altijd een luisterend oor. Ik ben nog goed bij en wil me zo lang mogelijk zelf kunnen redden. Gelukkig kan dat hier met de zorg van Azora. Ik heb een mooi leven en heb niks te klagen.”
